امیدعلی محمدویردی؛ مسعود شریفی؛ جلیل فتح آبادی؛ وحید نجاتی؛ امین محمد محمدویردی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین چرخههای شبانهروزی با حافظهکاری دانشآموزان انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری دانشآموزان دختر پایه یازدهم علوم انسانی بخش مرکزی شهرستان خدابنده به تعداد 167 نفر بودند که به روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای دو کلاس از دو آموزشگاه به تعداد 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، به مدت ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین چرخههای شبانهروزی با حافظهکاری دانشآموزان انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری دانشآموزان دختر پایه یازدهم علوم انسانی بخش مرکزی شهرستان خدابنده به تعداد 167 نفر بودند که به روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای دو کلاس از دو آموزشگاه به تعداد 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، به مدت دو هفته به صورت چرخشی در نوبتهای صبح (8، 30/9 و 11) و بعداز ظهر (13، 30/14 و 15/16) مورد آزمون قرار گرفتند. برای سنجش نوع تیپزمانی دانشآموزان از پرسشنامه هورن و استبرگ (1976) و سنجش حافظهکاری از فرم های موازی حافظهکلامی محقق ساخته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیلواریانس آمیخته استفاده گردید. یافتهها: نتایج نشان داد بین کارآیی حافظهکاری دانشآموزان در ساعتهای مختلف روز (017/0 = Pو 82/2 = F) همچنین روزهای مختلف هفته (0005/0 > P و 8/16 = F) تفاوت معنیدار وجود دارد. تفاوت کارآیی حافظهکاری بین تیپهایزمانی صبحگاهی، میانی و عصرگاهی معنی دار نبود (742/0 = Pو 301/0= F). کارآیی حافظهکاری دانش آموزان بر حسب تیپهای-زمانی در ساعات مختلف روز متفاوت بود (001/0 = Pو 06/3 = F). نتیجهگیری: با توجه به متفاوت بودن کارآیی حافظه-کاری دانشآموزان از نظر چرخههای شبانهروزی و هفتگی ضروری است که این یافتهها در فرایند یاددهی و یادگیری دانش-آموزان در محیطهای آموزشی مورد توجه قرار گیرد.
روانشناسی یادگیری
امیدعلی محمدویردی؛ مسعود شریفی؛ جلیل فتح آبادی؛ وحید نجاتی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نوسانات الگوی چرخه های روزانه و هفتگی منطق ریاضی دانش آموزان انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه یازدهم علوم انسانی شهر خدابنده در سال تحصیلی 1396-1397 به تعداد 167 نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 36 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، مدت دو هفته به صورت چرخشی در دو ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نوسانات الگوی چرخه های روزانه و هفتگی منطق ریاضی دانش آموزان انجام شد. روش: روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه یازدهم علوم انسانی شهر خدابنده در سال تحصیلی 1396-1397 به تعداد 167 نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 36 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، مدت دو هفته به صورت چرخشی در دو نوبت صبح (8، 30/9 و 11) و بعد از ظهر (13، 30/14 و 15/16) مورد آزمون قرار گرفتند. برای سنجش نوع تیپ زمانی از پرسش نامه هورن و استبرگ(1976) و سنجش منطق ریاضی از آزمونهای فرم های موازی منطق ریاضی محقق ساخته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس آمیخته استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد بین کارآیی منطق ریاضی دانش آموزان در ساعت های مختلف روز تفاوت معنی داری وجود داشت(001/0 = Pو 215/4 = F). ولی بین کارآیی منطق ریاضی در روزهای مختلف هفته تفاوت معنادار نبود. تفاوت کارآیی منطق ریاضی بین تیپ های زمانی صبحگاهی، میانی و عصر گاهی معنی دار بود(004/0 = Pو 71/2 = F). بین کارآیی منطق ریاضی دانش آموزان بر حسب تیپ های زمانی در ساعات مختلف روز تفاوت معنی دار بود(0005/0 > Pو 028/3 = F). نتایج: با توجه به متفاوت بودن کارآیی منطق ریاضی دانش آموزان از نظر ریتم های شبانه روزی و تفاوتهای فردی از نظر تیپ زمانی ضروری است این نتایج در فرایند یاددهی و یادگیری در محیط های آموزشی مورد نظر قرار گیرد.